معنی امیر جعفری

بیوگرافی

امیر جعفری

امیر جعفری در شهریور ۱۳۵۳ در تهران به دنیا آمد. وی دارای لیسانس مدیریت از دانشگاه آزاد اسلامی فیروزکوه است. جعفری بازیگری را در یک دوره دو ساله زیر نظر حمید سمندریان آموخت. او تا به حال پنج بار از جشنواره تئاتر فجر برنده جایزه شده‌است. وی بازی در سینما را در سال ۱۳۸۰ و با بازی در فیلم «نان، عشق و موتور ۱۰۰۰» آغاز کرد و با بازی در قارچ سمی ادامه داد. بازی او در مجموعه بدون شرح (مهدی مظلومی، ۱۳۸۰) اولین حضور او در تلویزیون بود. زوج او و فتحعلی اویسی در دو مجموعه بدون شرح و کمربندها را ببندیم (مهدی مظلومی، ۱۳۸۳) با استقبال فراوان مخاطبین مواجه شد.علیرضا جعفری برادرزادهٔ اوست. فیلم های سینمایی او عبارتند از: چهار انگشت، قانون مورفی، سراسر شب، اکسیدان، ساعت ۵ عصر، آزاد به قید شرط، سوفی و دیوانه، زاپاس، بیگانه، بلوک۹ خروجی۲، قاعده تصادف، سیزده، جیب‌بر خیابان جنوبی، نفوذی، کیفر، لج و لج‌بازی، پستچی سه بار در نمی‌زند، کلانتری غیرانتفاعی، بی‌پولی، تردست، مکس، جنایت، قارچ سمی، نان، عشق و موتور ۱۰۰۰
فیلم ویدئویی، تلویزیونی: آخرین روز ماه، میش، هندوانهٔ شب یلدا، نسخهٔ خطی. بازی در سریال های: ممنوعه، شهرزاد، تعبیر وارونه یک رؤیا، پایتخت ۲ (حضور افتخاری)، چک برگشتی، شیدایی، توطئه فامیلی، زیر هشت، چاردیواری، میوهٔ ممنوعه، برای آخرین بار، کمربندها را ببندیم، من یک مستاجرم، بدون شرح> فعالیت در تئاتر: «رقص کاغذ پاره‌ها»، «مده»، «آرتور و اوئی»، «دل سگ»، «کمدی شب سیزدهم»، «شب‌های آوینیون»، «کمدی رژیسترها نمی‌میرند»، «یک دقیقه سکوت»، «همان همیشگی»، «پاییز»، «۳۱/۶/۷۷»، «مرگ دستفروش»، «شوایک»، «رویای نیمه شب پاییز»، «کابوس‌های پیرمرد بازنشسته خائن ترسو»، «درس»، «شکلکـ»، «پائیز»، « مجلس ضربت زدن»، نمایش موزیکال «عروس مردگان»
جوایز:
* بازیگری سوم، جشنواره تئاتر فجر، رقص کاغذ پاره‌ها، ۱۳۷۸
* تقدیر، جشنواره تئاتر فجر، شب‌های آوینیون، ۱۳۷۹
*جایزه اول مشترک، جشنواره تئاتر فجر، رژیستورها نمی‌میرند، ۱۳۸۰
* جایزه اول، جشنواره تئاتر فجر، یک دقیقه سکوت؛ ۱۳۸۰
* بازیگری دوم، جشنواره تئاتر فجر (مشترک)، پاییز، ۱۳۸۱
* بازیگری دوم، جشنواره تئاتر فجر (مشترک)، همان همیشگی، ۱۳۸۱
* بهترین بازیگر طنز، سریال «بدون شرح» صدا و سیما؛ ۱۳۸۱
* بهترین بازیگر سریال «برای آخرین بار» جشنواره شبکه ۵؛ ۱۳۸۴
* بهترین بازیگر سریال «میوه ممنوعه» از دید تماشاگران خارج از کشور، شبکه جام‌جم؛ ۱۳۸۶
* بهترین بازیگر سریال «زیر هشت» از دید تماشاگران خارج از کشور، شبکه جام‌جم؛ ۱۳۸۶

حل جدول

امیر جعفری

از بازیگران فیلم سیزده

بازیگر سریال زیر هشت

از بازیگران فیلم بیگانه

لغت نامه دهخدا

امیر

امیر. [اَ] (ع اِ) میر. پادشاه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین). فرمانروا. (مهذب الاسماء). کسی که فرمانروا بر قومی باشد. (ازناظم الاطباء) (از فرهنگ فارسی معین). راعی. (منتهی الارب). سلطان. خلیفه. این کلمه با الف و لام تعریف یابدون آن در روی سکه های عربی و اسلامی دیده می شود. اصلاً برای خلفا وضع شده است بخصوص وقتی که بالفاظ «المؤمنین » یا «المسلمین » اضافه شود. سپس برؤسای سپاه وحکام و ارباب سیاست اطلاق شده و الفاظی از قبیل «الاجل » و «الجلیل » و «السید» و المظفر» و «المؤید» بدان الحاق شده است. (از نقودالعربیه ص 134):
اندی که امیر ما بازآمد پیروز
مرگ ازپس دیدنْش روا باشد و شاید.
رودکی.
بسا که مست در این خانه بوده ام شادان
چنانکه جاه من افزون بد از امیرو بیوک.
رودکی.
آن کس که بر امیر در مرگ باز کرد
بر خویشتن دگر نتواند فراز کرد.
ابوشکور.
به ابر رحمت ماند همیشه کف ّ امیر
چگونه ابر، کجا توتکیش باران است.
عماره.
گو ای گزیده ٔ ملک هفت آسمان
ای خسرو بزرگ و امیر بزرگوار.
منوچهری.
چون بمیان سرای برسید حاجیان دیگر پذیره آمدند و او را پیش امیر بردند. (از تاریخ بیهقی چ ادیب ص 151). امیرفرمود تا کمر شکاری آوردند. (تاریخ بیهقی ص 139). یک روز چنان اتفاق افتاد که امیر مثال داده بود... (تاریخ بیهقی ص 141). امیر خداوند پادشاهست هرچه فرمودنیست بفرماید. (تاریخ بیهقی ص 178).
گر خطیر آن بُوَدی کش دل و بازوی قویست
شیر بایستی بر خلق جهان جمله امیر.
ناصرخسرو (دیوان چ مینوی - محقق ص 218).
خلل از ملک چون شود زایل
جز برای وزیر و تیغامیر؟
ناصرخسرو (ایضاً ص 198).
دستم رسید بر مه ازیرا که هیچ وقت
بی من قدح بدست نگیرد همی امیر.
ناصرخسرو (ایضاً ص 102).
ای پسر پیش جهل اسیری تو
تا نگردد سخن بپیشت امیر.
ناصرخسرو (ایضاً ص 198).
اگرچه بر دل مردم خرد امیر شده ست
ضمیر روشن تو بر خرد شده ست امیر.
امیر معزی (دیوان چ اقبال ص 397).
میرمیرت بر زبان بینند پس در وقت ورد
یا مخوان فوّضت امری یا مگو کس را امیر.
سنایی (دیوان چ امیرکبیر ص 164).
چون تمام برخواند [فرخی] امیر[ابوالمظفر چغانی] شعرشناس بود... از این قصیده بسیار شگفتیها نمود. (چهارمقاله چ معین چ هفتم ص 63). گفت امیر [ابوالمظفر چغانی] بداغگاه است و من میروم پیش او. (چهارمقاله ص 59). قصیده ای گوی لایق وقت...تا ترا پیش امیر برم. (چهارمقاله ص 60).
اسیران خاکند امیران اول
که چون خاک عبرت فزایی نیابی.
خاقانی.
هر فریقی مر امیری را تبع
بند گشته میر خود را از طمع.
مولوی.
نهاد بد نپسندد خدای نیکوکار
امیر خفته و مردم ز ظلم او بیدار.
سعدی.
نکونام را کس نگیرد اسیر
بترس ازخدا و مترس از امیر.
(بوستان).
بدست آهن تفته کردن خمیر
به از دست برسینه پیش امیر.
(گلستان).
عراق ایران است این امیر ایران است
گشاده گردد ایران امیر ایران را.
؟ (از حاشیه ٔ فرهنگ اسدی نخجوانی).
|| درجه ای پایین تر از پادشاه [یا خلیفه]. (از فرهنگ فارسی معین). چنانکه از تاریخ سیستان مستفاد میشود امیر بالاترین درجه ٔ نظام و درجه ٔ پایین تر از فرمانروای کل (پادشاه) بوده است: یعقوب مهتران ایشان [خوارج] را خلعت داد و نیکویی گفت که از شما هرکه سرهنگ است امیر کنم و هرکه یک سوار است سرهنگ کنم و هرچه پیاده است شما را سوار کنم. (از تاریخ سیستان ص 205). گفتم [احمدبن ابی دوآد] یا امیر [افشین] خدا مرا فدای تو کناد من ازبهر قاسم عیسی را آمده ام. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 172). || فرمانده سپاه. سردار. سپهسالار. (از فرهنگ فارسی معین):
چو من پادشاه تن خویش گشتم
اگرچند لشکر ندارم امیرم.
ناصرخسرو.
پای دارد با مصافی از مصافش یک غلام
دست دارد با سپاهی از سپاهش یک امیر.
امیر معزی (دیوان چ اقبال ص 362).
که باشد بی امیر آشفته لشکر. (تاریخ سلاجقه ٔ کرمان). || کسی که از طرف پادشاه حکومت ولایتی یا شهری را دارد. حاکم. عامل. (از یادداشتهای مؤلف). سرور. رئیس. بزرگ قوم یا طایفه وازین معنی القابی همچون امیر الشعراء، امیر مؤمنان یا امیرالمؤمنین و امیرالحاج و جز اینها آمده است.رجوع مواد شود. || عظیم. (منتهی الارب). || کنکاش کننده. || همسایه. || عصا کش کور. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء). || پیشکار خلیفه. (فارسنامه ٔ ابن البلخی): در آن روزگار امرا پیشکاران خلیفه را خواندندی هیچکس را امیر نگفتند مگر ایشان را. (فارسنامه ٔابن البلخی ص 171). || شاهزاده. شاهپور. (از یادداشت مؤلف). || نژاده. (زمخشری). || در اصطلاح قوم بنی اسرائیل، رئیس قوم و یاشیخ و پیشوا بود. (از قاموس کتاب مقدس). ج، امراء. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).
- امیرآباد، جایی که امیر آباد کرده باشد. اسامی عده ای از دهکده ها و قصبات ایران و ممالک فارسی زبان. رجوع به امیرآباد شود.
- امیر سخنان، امیر سخن. شاعر و ادیب:
ای امیر سخنان کز پی نفع حکما
مر ترا قوت تأیید الاهیست وزیر.
سنایی (دیوان چ امیرکبیر ص 161).
ترکیب ها:
- امیرآب.امیر آب حیوان. امیرآخر. امیرآخور. امیرآخر (آخور) باشی. امیرالبحر. امیرالجیش. امیرالجیوش. امیرالحاج. امیرالحج. امیرالسواحل. امیرالمراءه. امیرالمؤمنین. امیر امراء. امیر امیران. امیرانه. امیربار. امیربازار. امیر بحر. امیر توپخانه. امیرتومان. امیر حاج. امیر حج. امیرداد. امیردادی. امیرزاده. امیر سواحل. امیرشکار. امیرشکارباشی.امیر طلایه. امیرکبیر. امیر کردن. امیر لشکر. امیر مجلس. امیر مؤمنان. امیر مؤمنین. امیر نحل. امیروار. امیری.

امیر. [اَ] (اِخ) در کتاب مقدس بدو تن بدین نام اشاره شده: 1- امیر (متکلم)، یکی از افراد خانواده ٔ کهانت. 2- مردی که از تل نمک و تل حرشا برآمد. (از قاموس کتاب مقدس).

امیر. [اَ] (اِخ) پسر قارن که عمزاده ٔ موسی (پیغمبر بنی اسرائیل) وبر دین او بود. (از تاریخ گزیده چ امیرکبیر ص 59).

امیر. [اَ] (اِخ) محمدبن محمدبن احمد عبدالقادر سنباوی ازهری، معروف به امیر. (1154- 1232 هَ.ق./ 1742-1817 م.).وی از دانشمندان عرب و از فقیهان مالکی بود. در ناحیه ٔ سنبو در مصر تولد یافت و در ازهر درس خواند و درقاهره درگذشت. بر بسیاری از کتب مشهور شرح یا حاشیه نوشته است. رجوع به اعلام زرکلی چ 1 ج 3 ص 974 شود.

امیر. [اَ] (اِخ) نام نخستین و هفتمین پادشاه از بریدشاهیان دکن (قرن دهم و یازدهم هجری) بود. (از معجم الانساب زامباور ج 2 ص 439). و رجوع به بریدشاهیان شود.

امیر. [اَ] (اِخ) ابن احمر (الاحمر) الیشکری. عبدالرحمان سمره اورا در سیستان جانشین خود کرد. (از تاریخ سیستان ص 84). و رجوع به همین کتاب، و عبدالرحمان بن سمره شود.

خواص گیاهان دارویی

جعفری

جهت دل پیچه ودرد پهلو موثر است میوه آن در باز شدن خون قاعدگی مفید بوده ودافع سنگ کلیه است. تب بر، ضد عفونی کننده مجاری ادرارو جلوگیرنده تنگی نفس ودردهای عصبی است. دم کرده آن برای رفع گرفتگی صدا توصیه می شود. تخم آن ضد نفخ است. گرفتگی عروق را باز می کند. مسهل، مخرخ جنین و ضد درد قاعدگی است. ضماد آن خون مردگی را برطرف می کند. خوراندن جعفری به طوطی وبلبل آنها را لال می کند.

فرهنگ عمید

جعفری

(زیست‌شناسی) گیاهی با برگ‌های بریده و شاخه‌های راست و نازک، گل‌های کوچک و سفید و چتری، و تخم خوش‌بو که خام خورده می‌شود و در پختن خوراک‌های سبزی‌دار هم به کار می‌رود،
(زیست‌شناسی) نوعی گل زردرنگ، گل جعفری،
٣. (اسم، صفت نسبی، منسوب به جعفر) یکی از فرقه‌های مذهب شیعه که اصول فقهی آن منسوب به امام جعفر صادق، امام ششم شیعه، است و از عهد صفویه در ایران رواج پیدا کرده و اکنون نیز مذهب رسمی ایران است،
(زیست‌شناسی) نوعی مار سمّی با پوزۀ پهن، پولک‌های تیغه‌دار، سر مثلثی‌شکل، و مردمک عمودی،
(صفت نسبی، منسوب به جعفر) [قدیمی] ویژگی نوعی طلای ناب،